روز گل و گیاه هم داریم!

گل و گیاه جزو جدانشدنی منطقه ۷ است. چه اینکه ما سبزترین منطقه شهری را با حضور بوستان‌های بزرگ و جنگلی داریم و چه به لحاظ تعداد بوستان‌ها! از طرفی خوشبختانه با حضور این سرسبزی شهری هنوز گل و گیاه به طور کامل از این منطقه رخت نبسته است. این روز‌ها شاید معضل بسیاری از مناطق که قدمت کمتری دارد، بالا رفتن ساختمان‌ها و غول‌های شهری بدون در نظر گرفتن پارکینگ و سرانه فضای سبز است. آن حیاط‌های زیبا و چشم‌نواز خیلی زود از محلات رخت بر بست و جای خود را به آپارتمان‌ها و ساختمان‌های بلندی داد که رو به پنجره یا سمت خانه همسایه باز می‌شوند و هیچ کاربردی ندارند. منطقه ۷ از این منظر به چند دسته تقسیم می‌شود. بعضی مناطق هنوز ردپای حیاط در خانه‌شان دارند و باغچه و فضای سبز جزو زندگی‌شان است. بعضی مانند شهرک ابوذر یکی از زیباترین و سرسبزترین خیابان‌ها و مناظر شهری را دارد و بعضی مانند محدوده سیدی با ساختن سازه‌های کوچک آپارتمانی با زیربنای کم هیچ نگاهی به داشتن یک حیاط کوچک و سبز نداشته است. در سوی دیگر این منطقه فضا‌ها به دو بخش تقسیم می‌شود. بخشی از مردم هنوز حیاط دارند و به فکر کوبیدن و ساختن و بالا بردن منزل محل سکونتشان هستند و بخشی دیگر آن را ساخته‌اند و گاهی عامدانه و با زیرکی طبقه پیلوت را هم به نیم طبقه تبدیل کرده‌اند تا نعمت حیاط و پارکینگ را از ساختمان بگیرند. بافت میانی منطقه هفت ترکیبی از بودن و نبودن فضای سبز است. اما شاید برای تخریب حیاط‌ها و فضای باز زندگی‌مان عجله کردیم. هیچ وقت فکر نمی‌کردیم دلمان برای گوشه دنج باغچه خانه که احیانا یک گل محمدی همراه با اندک سبزی در آن کاشته شده بود تنگ شود. اما این اتفاق افتاد. وقتی روح زندگی از میان وسایل خانه رفت و همه چیز لوکس و به روز شد تازه فهمیدیم که جای خالی حضوری در زندگی‌مان کمرنگ است. این روز‌ها گل و گیاه‌های آپارتمانی جای خودش را به باغچه‌های کوچک خانه داده است. بازار فروش این سبزینگی‌های چشم نواز در گوشه و کنار شهر خبر از اقبال دوباره مردم شهر به گل‌ها دارد. انگار بسیاری از مردم می‌دانند که زندگی بدون وجود گل‌ها و گیاهان روح ندارد. وسایل خانه هر چقدر هم سر و روی خانه را شکل دهند، اما نمی‌توانند به زندگی جان ببخشند. اگر این‌طور نبود خودمان را آخر هفته‌ها از قلک‌های سیمانی خانه به فضای بیرون پرت نمی‌کردیم تا هوایی بخوریم وبرای اینکه بعد از کرونا یک دل سیر ریه‌هایمان را پر از هوای آزاد بوستان‌های شهرمان کنیم تنگ نمی‌شد. البته حضور این نازنین‌های سبز رنگ در محیط‌های کوچک شهری و آپارتمانی علاوه بر زیبایی پرخاصیت هم هست. نتایج پژوهش محققان نشان داده است افراد با نگاه کردن به گل و گیاه و لذت بردن از طراوت، رنگ و عطر آن‌ها می‌توانند حالت روحی نامتعادل خود را تغییر دهند و به حالت طبیعی بازگردند؛ در واقع گل، مسبب تعدیل رفتار در طول شبانه‌روز بوده و هر بار نگاه کردن به گل و گیاه عاملی برای ایجاد یک اتصال عصبی مثبت در مغز است. گیاه در واقع فیلتر طبیعی هوای خانه است. تولید اکسیژن، ایجاد رطوبت لازم در خانه و جذب آلودگی‌ها از هوای اتاق از دیگر فواید گیاهان خانگی است. برخی از گیاهان خانگی به دفع سموم خطرناک موجود در خانه کمک می‌کنند. بررسی‌ها نشان داده است که با نگهداری گیاهان در محیط خانه و کار علائمی، چون سردرد، استرس، خواب آلودگی و سرماخوردگی کاهش می‌یابد. شاید همه این خاصیت‌ها باعث می‌شود روزی به نام گل و گیاه داشته باشیم!